Hip hop stijl
In bijna geen enkele subcultuur is de stijl zo vaak en fundamenteel veranderd als in de hip hop stijl. Verrassend, aangezien de basis – de muziek – altijd als basis rap, beats en cuts heeft gehad. Natuurlijk is er veel veranderd in de industrie, maar niet zoveel als in de hip hop-stijl. Laten we op reis gaan door de tijd en door jaren van rap en stijlen. Houd je vast, it will be a fast ride.
Wanneer Grandmaster Flash and the Furious Five aan het eind van de jaren ’70 de wereld veroverden, kon er nog niet gesproken worden van een coole stijl. Als je er nu op terug kijkt tenminste. Als we eerlijk zijn, waren deze guys waarschijnlijk een inspiratie voor de ‘village people’, zo slordig was hun stijl. Niks van de kleding matchte, niks ging echt goed samen. Bont en leer werden gebruikt op shorts en baseball caps, ook op jeans-overalls en sweaters. De uitspraak “What the fuck” zou uit deze tijd kunnen komen.
Enige tijd later deed RUN DMC het beter. Zij hadden een uniforme look: zwarte leren jassen, zwarte hoeden, dikke gouden kettingen en natuurlijk adidas Superstars. De drie New Yorkers waren immers de eerste muzikanten die een endorsement deal met adidas gesloten hadden. Dit was baanbrekend in die tijd. De Beastie Boys (RIP, MCA) ontwikkelden ondertussen een studentenband met roots in de punkrock scene met als gevolg een doorbraak in de rapscene, ook al waren ze blank. Zij behandelden het thema echter met de nodige respect, overtuigden de Mic en waren onderweg om stijliconen te worden. Ook al moesten sommige Volkswagen bestuurders ermee dealen dat Beastie Boys fans de VW logo’s van hun auto’s stalen. Alleen al om ze net zo te dragen als Mike D, opvallend om de nek. Een ding was duidelijk: it’s time to get ill.
Geheel anders was Public Enemy, die met hun oorlogszuchtige voorkomen vele ouders wist te shockeren. Natuurlijk, the Security of the First World, zoals de naam van het entourage Chuck D, Flavor Flav en DJ Terminator X gold, zag er niet erg lief uit met de camouflage-outfits met machinegeweren om hun nek. Dit matchte perfect met de agressieve songteksten en harde beats. Hip hop en de hip hop stijl werden serieus.
Serieus werd het ook aan de West Coast, aangezien rap niet langer alleen iets was uit New York en zo trokken een paar mannen genaamd Arabian Prince, Eazy-E, Ice Cube en Dr Dre straight outta Compton de wereld in om geschiedenis te schrijven onder de naam NWA. Lyrics die niet echt liefdesbrieven waren voor de politie, ondersteund door harde beats, waren gemaakt om gangsterdromen uit te laten komen. Maar ook hun stijl paste zich aan op hun eigen Gang-geschiedenis en zo trad men op in zwarte sweaters, -broeken en -sneakers gecombineerd met baseball caps van L.A. Raiders. Gouden kettingen inbegrepen.
Wat deden de ladies eigenlijk in die tijd? Oké, zij hadden het probleem dat de jaren ’90 inmiddels voor de deur stond en hiermee ook acts zoals Salt N Pepa en iets later ook TLC in opvallende baggy kleding op het podium stonden. De La Soul heeft ook gekleurde kleding gedragen, maar dit verwees meer naar de Afrikaanse roots. De vrouwen hadden ongeluk. Too bad.
Wat verder? Oh, Kriss Kross deed alles anders en droeg broeken als tops met de achterkant aan de voorkant. Ja, het zag er net zo belachelijk uit als het klinkt. En ja, ze waren ook nog eens serieus. Laten we snel verder gaan.
Op de helft van de jaren ’90 was het nog steeds erg cool om een gangster te zijn. En dus kleedden Snoop Dogg, P. Diddy en Notorious B.I.G. zich als de Wu-Tang clan: cash rules everything around me.
Nu we het toch over Wu-Tang hebben: de clan van Ghostface Killah, Method Man and Ol ‘Dirty bracht de streetstyle van de jaren ’90 in de rap scene. Baggy kende geen einde. Helly Hansen, Tommy Hilfiger en FILA waren de merken van het uur.
De porno stijl van vrouwen zoals Lil’ Kim zeggen we even niets over. Want het kan geen stijl genoemd worden zonder kleding, toch? Laten we verder gaan naar modernere tijden, want eindelijk gebeurde er weer iets: de broeken werden smaller. Ja, je zult het haast niet geloven, maar de baggy hip hop broeken werden echt smaller. Wiz Khalifa, Kendrick Lamar en Tyga zijn maar een paar voorbeelden van artiesten die overstapten op de skinny jeans. Deze nieuwe openheid er ook voor heeft gezorgd dat Frank Ocean als eerste rapper zonder problemen uit de kast durfde te komen. Het feit is: in rap everything goes straight. En we bedoelen hiermee niet alleen de foto’s van de kattenfoto’s met laserstralen op de collectie GOLF WANG Brand van Tyler the Creator en de ODD FUTURE WOLF GANG KILL THEM ALL Posse.
Dit is rap: het is iets voor iedereen. Uiteindelijk is er geen verschil tussen mensen als alle hoofden meeknikken op hetzelfde ritme van de beat en de rhymes samenkomen.
